(Originala titolo: Um pierrô apaixonado)
Verkis: Noel Rosa k Heitor dos Prazeres
Traduko: Sylla Chaves
Pierot' kun am' senfina
kantis gaje kaj elkore,
ĝis la rifuz' de Kolombina
vundis lin dolore...
vundis lin dolore...
La fin' de Pierot' estas ĉagren',
sed li kuracas ĝin per glaso-plen'.
Serene ricevinte la forpelon,
drinkas vin-botelon
li kun Arleken'.
Brazilaj kantoj esperantigitaj - Música brasileira em Esperanto - Brazilian songs in Esperanto
Fermentejo de kulturoj
Krome, multaj gravaj aŭtoroj aperas en BRAZILA KOLEKTO ĉi-semajne.
Do, vidu:
Klubo de l’ Sambo estas verkita de la fama João Nogueira por omaĝi klubon dediĉita al unu el la plej aŭtentaj popolaj artesprimoj. La traduko estas de Flávio Fonseca.
Jen rokmuziko kun tre inteligenta teksto, verkita de Arnaldo Antunes, Marcelo Fromer kaj Tony Bellotto (grupo Titãs): La pulso, laŭ traduko de James Rezende Piton. Rimarku: la teksto ne estas kantenda, sed parolenda!
Du tre malsamaj valsoj: Mandolinoj, verkita de Oswaldo Montenegro kaj esperantigita de Vitor Mendes, kaj alia versio de Valseto, de Chico Buarque kaj Vinicius de Moraes, tiu ĉi bele tradukita de Wel.
Kaj, laŭ traduko de Erick Fishuk, la kanto Pluveto saŭdada, verkita de Cristiano Neves kaj Denison Gomes.
Klubo de l’ Sambo
Verkis: João Nogueira
Versio: Flávio Fonseca
Pli bonas la viv’ kantante l’ aferojn de ĉies kor’
Kaj pro tio mi vivas en Klubo de l’ Sambo
Tie multaj homoj brilas plenaj je valor’
Jen homoj de Madureira, de Vila Isabel, ankaŭ de Ipanem’
Krom la ular’ de Mangueira, Leblon, Méier kaj same Vila Vintém
Iu belino kaŝtana de Kopakabana rakontis: Johan’,
En mia koro humana la Klubo de l’ Samb' estas ja talisman’
(Pli bonas la viv’)
Pli bonas la viv’ kantante...
La kara Ivone Lara rakontis, ke Clara bonfartas en scen’
Kaj ke la nova sontajlo de Beth Carvalho belegas, kaj jen
Vidu, Roberto Ribeiro, kun li Alcione en vico jarmila
Ĉar ili volis aĉeti bileton por spekti Martinho-n da Vila
(Pli bonas la viv’)
Pli bonas la viv’ kantante...
La sinjorin’ Clementina kun eco knabina kaj bela nuanc’
Ĉiam ĉeestas la feston, kun sia majesto je kanto kaj danc’
Chico Buarque de Holanda pro verkaro granda iĝis kamarad’
Volas nur ludi futbalon kaj pinĉi gitaron je nenifarad’
(Bonega vivad’!)
KURIOZAĴO: Temas pri klubo fondita de João Nogueira en 1979, por kunigi sambistojn kaj disponigi etoson por interŝanĝo de ideoj, montrado de novaj komponaĵoj, kaj ĉefe valorigo de la brazila muziko. En la supra muzikteksto estas menciitaj kelkaj famaj artistoj kiuj partoprenis la klubon: Ivone Lara, Clara (Nunes), Beth Carvalho, Roberto Ribeiro, Alcione, Martinho da Vila, Clementina (de Jesus), Chico Buarque kaj Johan’, kiu estas João Nogueira mem. Madureira, Vila Isabel, Ipanemo, Mangueira, Leblon, Méier, Vila Vintém kaj Kopakabana estas kvartaloj en Rio-de-Ĵanejro, urbo de la sidejo.
La pulso
Verkis: Arnaldo Antunes k Marcelo Fromer k Tony Bellotto
Versio: James Rezende Piton
La pulso pulsas plu
La pulso pulsas plu
Pesto, kancero, pneŭmonio
Rubeolo, kolero, tuberkolozo, anemio
Venĝemo, cisticerkozo, parotidito, difterio
Encefalito, faringito, gripo, leŭkemio
La pulso pulsas plu
La pulso pulsas plu
Hepatito, skarlatino, stulteco, paralizo
Ulcero, trombozo, kokluŝo, hipokondrio
Toksoplasmozo, skizofrenio, sifiliso,
Morbilo, ĵaluzo, astmo, kleptomanio
La korpo malmultas plu
La korpo malmultas plu
Brucelozo, tifo, arteriosklerozo, miopeco
Reŭmatismo, rakitismo, cistito, disritmio,
Kulpo, pedikozo, tetano, hipokriteco
Variolo, kramfo, kario, lepro, afazio
La pulso pulsas plu
La korpo malmultas plu
Mandolinoj
Verkis: Oswaldo Montenegro
Versio: Vitor Mendes
Kvazaŭ estus par' dancanta laŭ ĉi valso
Trista de la sono de la mandolin'
Kaj ja la mondo pli spiradis ĉar
Al sia brusto tiel ŝi premadis sin
Valsanta kvazaŭ plu ne estus tempo
Kiam estis ŝi maldeca dancistin'
Ŝi dancis ja kaj alfrontis la mondon
Kirliĝante ĉe la son' de l' mandolin'
Kvazaŭ estus fajr', lumigadis ŝin la malĝoja vals'
Jen tiel venis noktofin'
Kaj kvazaŭ par' la vent' kaj la maten' ŝin lumigadis
Al mi ĉi dancema virin'
Valsanta kiel valsas infaneto
Kiu enrondiĝas, nokt' venas al fin'
Ŝi sole valsis, sin juĝante ke
Estis amata ĉe la son' de l' mandolin'
Valseto
Verkis: Chico Buarque k Vinicius de Moraes
Versio: Wel
Li iam elaspektis kun malsam'
anstataŭ tio de l' kutima far'.
Rigardis ŝin kun multe pli da varm'
ol estis lia kutima rigard'.
Kaj ne malbenis sian vivon
tiom kiom emis en la ordinar'.
Por ke ne plu en senmotivon
ŝi sin igu li invitis ŝin al danc' laŭ par'.
Kaj do ŝi ekbeligis sin
laŭ rajt' al sia longkaŝita temerar'.
Kun sia dekoltita rob'
kiu je ŝrank' odoris pro l' gardada star'.
Tuj ili du kun man' en mano
estis kiel ne plu emis ĉe l' homar'.
Kaj plenaj de videbla plaĉo
iris al la placo por sindon' al ĉirkaŭbrak'.
Kaj tie ili longe dancis
por la plaĉ' de ekvekiĝa najbarar'.
Kaj la feliĉo tiom grandis
ke la tuta urb' jam brilis sen kompar'.
Frenezaj kisoj do okazis,
raŭkajn kriojn kaŭzis kun admirinda malŝpar'.
Kun tuta mondkonsent',
kaj tagiĝ' en silent' kaj pac'.
Vidu alian version:
Valseto
Pluveto saŭdada
Verkis: Cristiano Neves k Denison Gomes
Versio: Erick Fishuk
Ho, stel’ de sonĝoj miaj,
Mi kion faru por
Vin tuj rekonkeradi,
Ĉe brak’ vin tenadi?
Al mi diru, do!
Dolorigis saŭdado min,
Doloris tre!
Dispeciĝis mia kor’,
La eroj restis for
Post ega solec’.
Falas la pluveto,
Malsekiĝas plank’.
La pluvet’ saŭdada,
Al la kor’ ne dank’.
Falas la pluveto,
Malsekiĝas plank’.
Min soleco vundas,
Likas mia sang’.
Revenu tuj,
Estu la uj’
De mia pasi’,
La stelo multkolora,
Kial’ de bato kora,
Sonĝ’ mia estas vi!
Assinar:
Postagens (Atom)