Per mia mano,
por amoplano,
ĉe flor-abundo
de verda grundo
mi nun konstruas,
kaj plene ĝuas
kabanon klaran
kaj solidaran:
la gasto lerta,
aperta pordo
por la orkestro
de birdo-hordo,
kaj la fenestro
montranta vojon,
unuan fojon
de ŝi tretotan!
Por ŝia ven'
la teron krute kotan
mi faris nun facila kaj ĝardena
ĉe freŝa hor' de juna sun' matena:
ho diino,
via sino
per la ŝpino
de l' destino
tuj prenu min!
Ho buŝo-tuŝo,
rozodora gusto
de matura frukto: ŝi!
Ho amo mia,
kaj pasia,
kaj ebria
nur pri ŝi!
La teron krute kotan
nur por ŝia ven'
mi faris nun la bedo
de ĝarden'
ĉe freŝa sun'
de la maten':
El densa for'
mi vidas ŝin aperi,
kaj mia kor'
kuraĝas plu esperi:
atendas min
nun amo vivo-solva!
Mi trompas min:
ne ŝi, nur blovo polva...
Ho pensu nur:
la domo tute pretas,
kaj via vir'
pri via ven' poetas!
Ho pensu nur:
la domo tute pretas,
kaj via vir'
solecas kaj vegetas!...
Rim: Teksto kaj melodio publikigitaj en la revuo Melodia, n-ro 1, Eldonejo Fonto, 1990. Oni trovis nenie la harmonion, do la akordoj ĉi tie prezentataj estas sugestitaj de Flávio Fonseca. Kelkaj adaptoj en la ritmodivido estas faritaj, por konformigi al la harmonio.
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Bonvolu lasi vian komenton. Dankon!