Verkis: Isolda
Traduko: Antonio Luís Lourenço dos Santos
Estis vi la plej granda amor',
Neforgesebla sent',
El tuta mia kor'.
Estis vi la plej granda problem'.
Tiom da komplikaĵ'.
Sed tre bela poem'.
Estis vi la plej bona eraro,
La surpriza rakont',
En estint' kaj estont'.
Nur por vi,
Kaj ankoraŭ por vi,
Rememoras sopir'
Ĉion alian fojon.
Estis vi la sincera mensog',
Tre grava petolaĵ',
Nur okazintaĵ'.
Estis vi la plej olda pasi',
La plej amika am',
Belsona melodi'.
El memor' de tuta mia vivo,
Estas vi la sopir' plej amata de mi,
Eĉ lontana estas vi tre proksima al mi,
Aliafoje.
La forgeson de vi forgesis mi,
Vole nevole mi amos vin,
Kaj rememoros vin tiom da fojoj,
Mi havos deziron, sen nenia perdo,
Sen nenia pento.
Estis vi la plej granda feliĉ',
Estis vi la malic',
Tre bona por mi.
Estis vi freneza fantazi',
Kaj pura iluzi',
Kiun povis vivi mi.
El memor' de tuta mia vivo,
Estas vi la sopir' plej amata de mi,
Eĉ lontana estas vi tre proksima al mi,
Aliafoje.
Vidu alian tradukon:
Estis vi
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Bonvolu lasi vian komenton. Dankon!